çocuk şiirleri resimli Çocuklar Ağlamasın Küçücüktü elleri, Minik ışıl ışıl gözleri, Burnu akıyordu, üşüyordu, Yarınları olacaktı, Bir de sevdikleri, Üşüdü, ürperdi, Korkuyla titredi, Başını kaldırdı ürkek, Toz duman arasında En kötü vahşeti gördü, İnsanın; İnsana olan düşmanlığını gördü, Nedenini bilmeden Kaçmalıydı biliyordu, Ne ailesi yanında Ne de yanındakiler ailesiydi. Yıkılan binalar Toz duman arasında, Perişan yapayalnızdı. Artık ne bir park kalmıştı, Ne de evim diyebileceği bir yer Kaçmalıydı biliyordu. Eğer sağ kalırsa, Yarınları olacaktı, Bir de sevdikleri. Ayşe Manav |
Faydalanabileceğiniz diğer sitelerimiz
Bu Blogda Ara
18 Aralık 2012 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder