Uyanma küçük kız! Uyanma ve görme kahramanın olamayışımı!
Ağlamaklı bir uykunun koynundasın. Düşten düşe düşerken nöbetleşe bir
çığlık gibi irkiliyor bedenin. Bedenin titredikçe adım duyuluyor
dudaklarının arasından. Sızılanır gibi, yankılanır gibi… Adım gibi
eminim ki, düşlerinde bile kalabalıkların içinde kaybolmuş ruhunu
bulamayan iz bilmez bir kahramanı oynuyorum. Adım gibi eminim ki,
düşlerinde bile seni korkularından koruyamayacak kadar korkak bir
kahramanı oynuyorum. Adım gibi eminim ki, düşlerinde bile kahramanın
olmayı beceremiyorum.
Uyanma küçük kız uyanma ve görme!
Pişman değilim ama keşke soran gözlerine konuşmak yerine “susacak
var” diye bakabilseydim. “Susacak var” diyebilseydim. Geç bir itiraf her
şey. Geç gelen gerçek incitti içini. İçin için ağlamalara ittim seni.
Kendi ellerimle, kendi sesimle… Yersiz susuşlarımdı seni itaatsiz
konuşmalara boğan. Zamansız sessizliğimdi seni haykırışlara şahlandıran.
Şimdi uyanma küçük kız! Uyanma ve görme çaresiz kahramanlığımı!
Adım düşmüyor dudaklarından. Adım dökülüyor yalvaran sesinle
kulaklarıma. Oysa isyandasın. Bir uyansan, meydan okuyacaksın varlığıma.
Gözyaşların süzülüyor saçlarına doğru. Her bir damla dağlıyor beni. Bin
parçaya ayrılmış bedenimin tek bir parçası bile dokunamıyor sana. Öyle
uzağındayım ki… Ama biliyorum; beni büyütüyorsun düşlerinde.
Uyanma küçük kız! Uyanma ve daha da büyüt çocukluğunu unutmuş ruhumu.
Yazmıştım ya “yaşadığını kanıtladığın için teşekkür ederim” diye, hiçbir
şeyle ödenmez bir varoluştu gülüşün. Kaç teşekkür az gelir bilsen ya da
kaç bakış. Ölmüş bir kalemi dirilttiğini bilmedin ve görmedin hiç.
Gereksiz bir suskunlukla gizledim bendeki senin gerçeğini. Kahramanın
değildim, kahramanımdın benim. Bilemedik rollerimizi. Belki de bu yüzden
hep şaşırdık repliklerimizi. Hep dil sürçmelerinde kaybettik aslımızı.
Uyanma küçük kız! Uyanma ve görme yok oluşumu.
Beni eski bir yarayla aldattığın gün anladım aslında seni ne kadar da
çok sevdiğimi. “Sevmeseydim gitmezdim” dediğimde ne çok istedim seni
sevmemeyi ve yanında daha çok kalmayı. Kahramanına yenilen bir yazardım
ve gitmeseydim hiç yazamazdım. Ve gitmeseydim hiç yazamazdın!
Uyanma küçük kız! Uyanma ve dinlensin kahramanımın küçük ve yorgun bedeni.
Seni öyle seviyorum ki…
Kahraman TAZEOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder