Bu Blogda Ara

4 Şubat 2013 Pazartesi

Gerçek bir aşk hikâyesi

Benim hikayem 16 Aralıkta onu gördüğüm an başladı.Çok farklı duygular hissettim onu ilk gördüğümde dershanedeydik ben hocalarla şakalaşıyordum oda koridorlarda koşuyordu (her zamanki gibi kızlar kovalıyordu)tam o sırada onla göz göze geldik ve bende oda arkadaşımıza bir şey dedik o ne dedi ilk başlarda bilmiyordum tabi ki oda benim ne dediğimi ben arkadaşıma galiba aşık oluyorum demişti… Her neyse ben 7.sınıfa gidiyordum oysa 8.sınıfa ve en yakın arkadaşımın arkadaşıydı ben bunu arkadaşıma dedim ve oda konuşmamı söyledi onla bende sırf onla konuşabilmek için onu okeye davet ettim oda gelirim dedi ve böyle konuşmaya başladık o gün neler konuştuk tam hatırlamasam da bana o gün beni sevdiğini söyledi ve ilk beni gördüğü gün yani göz göze geldiğimiz gün arkadaşının kulağına galiba aşık oldum demiş bende öyle dediğimi söyleyince işte o an ikimizde mutluluktan havalara uçtuk yani ben arkadaşıma öyle dedim onla konuştuğum sırada oda arkadaşıma öyle demiş aynanda aynı şeyleri hissettik hep birbirimize karşı.Ve imkansız olan aşımız böyle başladı o gün bana beni hatırlaması için ona bir şarkı söylememi istedi bende aynı şekilde ondan bunu istedim o bana “sevgili hazretlerini” bense ona “meleklerin sözü varı” söyledim tam konuşmamız heycanlaşırken bana çıkma teklif etti ve o sırada ablam yakaladı bizi konuşmaları okudu ve benim facebookumu dondurdu bağırdı çağırdı çok kötü oldum her neyse bir kaç gün sonra cevabını sordu bana bende ona bir sonraki gün olacak olan maçta cevabımı vereceğimi dedim 22 Aralık 2011 hiç unutmam o günü dershaneyle beraber Anadolu Efes- Real Madrid maçına gittik o gün ve ben orda onun kulağına evet dedim çok güzel bir gündü bütün gün bakıştık o bana baktığında çok garip duygular hissediyordum ama nasıl duygular olduğunu anlatamıyorum.Her neyse biz birlikte o kadar çok şeye göğüs gerdik ki hani bu yaşımızda ne olaylara tanık olduk ama yine bırakmadık birbirimizi neyse biz sürekli ailemizden azar işittik Babama kızınızın bir suçu yok onun saçının teline bile zarar vermeyin bana istediğinizi yapın isterseniz öldürün adresimi veriyim yeter ki ona dokunmayın dedi tabi o değil ben babamdan tokat yedim sırf onu deliler gibi sevdiğim için babam beni evlatlıktan reddetti sanki aşktan gözüm dönmüştü hiçbir şeyin farkında değildim doğruyla yanlışı ayıramıyordum ailem bir süre benim suratıma bile bakmadı ama ben ne yaptım onla çıkmaya onu deliler gibi sevmeye dershaneden kaçıp onla buluşmaya devam ettim ama düşünüyordum da evet sırf bu yüzden başıma gelmedik olay kalmamış olsa da onla yaşadığım şeyler bunun acısını bana fazla hissettirmedi neyse biz baya mutluyduk sürekli birbirimize seni seviyorum felan diyorduk 4-5 ay böyle geçti ama sonra bir kızdan dolayı aramız bozuldu ve biz ayrıldık 3hafta kadar hiç konuşmadık sonra benden özür diledi hatalıyım dedi ağladı e tabi o ağlayınca bende ağlamaya başladım sonra barıştık zaten bir daha birbirimizi bırakmayız sanıyordum taa ki birbirimizi 2 ay kadar bir süre görmiyip benim rüyalarımda kötü kabuslar görmeye başlamama kadar bir rüya gibiydi onla olmak onla yaşadıklarım ama ben yatıla yurda gittim yazın ve orda sürekli ağlıyordum çünkü içimde çok kötü bir his vardı annemlere artık o yok bitti çıkmıyoruz diyordum onları kandırıyordum bu beni çok rahatsız etti geceleri uyuyamadım ve öyle bir mallık yaptım ki ilişkimizi tam ortadan sarstım ona artık birlikte olmamamız gerektiğini beni unutmasını çünkü benim öyle yapacağımı söyledim ve oda beni bir lafla aklımı başıma getirdi ama bir kez bana güveni sarsıldı ve bir daha eskisi gibi olmadı barıştık zar zor ama 2hafta sonra gece saat 12de ben ona seni seviyorum dedim galiba hissetmiştim oda bende seni dedi ve 3saat sonra o her şeyi bitiren an yaşandı bana her şeyi bitirdiğini buna zorunda kaldığını bu yaptığının .........lik olduğunu ama böyle yapması gerektiğini söyledi ve o an mahvoldum çöktüm saatlerce ağladım bildiğin sarhoş olmuştum çok kötü bir duyguydu 9 ay böyle sona erdi rüya gibi bir 9ay… Sonra zaten bir daha hiç konuşmadık ama 1ay önce 5ay aradan sonra ilk defa minübüste karşılaştık ikimizde birbirimizi görünce çok kötü olduk ben eve gidince ağladım tabi yine evet şuanda onu sevmiyorum başkasını seviyorum ama onu unutamıyorum hep aklımın bir köşesinde sanki oraya kalbimin tam ortasına bir kamp kurdu hiç bitmeyen bir kamp yavaş yavaş konuşmaya başladık yine arkadaşlarım onunda beni unutamadığını söylüyorlar ama ben sanmıyorum zaten onun bir sevdiği var kız çok güzel hem zaten bizim masalımız biteli 5-6ay oldu öyle değil mi? İlk ve son aşkım olacak ben bundan eminim sadece … Onu unutabileceğimi hiç sanmıyorum olsun zaten onu unutmakta istemiyorum hala bir ümidim var hiç bitmeyecek bir ümit yeniden yeniden birlikte olma ümidimiz…


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder